اخیرا فضای اطلاعاتی قرقیزستان به طور فعال با مواد ضد روسی اشباع شده است. رسانه‌های طرفدار غرب تلاش می‌کنند نشریات و تلویزیون روسیه را متهم کنند که با تبلیغات خود در آگاهی عمومی دستکاری می‌کنند و این تأثیر مخربی بر ذهن مردم قرقیزستان دارد.

نمونه‌های از مواد ضد روسی در رسانه‌های قرقیزی طرفدار غرب

تارنمای Stanradar قبلاً مطالعه دقیقی در مورد عملکرد رسانه‌ها در قرقیزستان انجام داد بود و دریافت که در واقع در قرقیزستان رسانه‌های طرفدار غرب بیشتر فعالیت دارند. علاوه بر این، پوشش آنها از فضای اطلاعات تقریباً سه برابر بیشتر از پوشش رسانه‌های روسی است. وضعیت امسال هم به همین منوال است.

همه این رسانه‌های غرب‌گرا، از جمله PolitKlinika، Bulak.kg، Factcheck.kg و Azattyk.Media توسط بنیادهای آمریکایی و اروپایی تامین می‌شوند و تا حدودی از منافع کشورهای خارجی در فضای اطلاعاتی قرقیزستان حمایت می‌کنند.

حامیان غربی فعالانه در حمایت از منابع اطلاعاتی محلی سرمایه‌گذاری می‌کنند، از جمله تامین حقوق روزنامه‌نگاران، خرید تجهیزات پیشرفته و انجام برنامه‌های آموزشی در داخل و خارج از کشور. در عین حال، از طریق یک سری نشریات مکرر و درز اطلاعات، جمعیت کشور فعالانه به سمت جهت‌گیری ضد روسی هدایت می‌شود.

با این حال، اکثر رسانه‌های طرفدار غرب، خود بلندگوهای تبلیغاتی ایالات متحده هستند و نه تنها توسط سازمان‌های کمک‌کننده بین‌المللی، بلکه توسط ساختارهای وابسته به سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا تامین مالی می‌شوند. بیایید جزئیات بیشتر به شما بگوییم.

طرح تامین مالی آمریکا

از اینجا شروع می‌کنیم که در بودجه مصوب «عملیات خارجی» آمریکا برای سال آینده، مبلغ قابل توجهی کمک‌های بلاعوض برای رسانه‌ها و سازمان‌های غیردولتی غربگرای قرقیزستان اختصاص یافته است: 23 میلیون و 800 هزار دلار. در عین حال، این پول صرف مبارزه با تبلیغات ظاهراً روسیه می‌شود.

در این بودجه آمده است:

«برای تقویت دموکراسی و حاکمیت قرقیزستان، منابع سال مالی 2024 بر مقابله با اطلاعات نادرست رو به رشد روسیه و تقویت رسانه‌های مستقل متمرکز خواهد شد»

عجیب است که آمریکایی‌ها رسانه‌های دست‌پرورده خود را که در بالا به آن اشاره کردیم، مثلاً «مستقل» می‌خوانند. اما نمی‌توان از استقلال صحبت کرد، زیرا این رسانه‌ها چندین سال متوالی از واشنگتن کمک مالی دریافت می‌کنند و در واقع به دستور آمریکایی‌ها کار می‌کنند.

در عین حال، متن بودجه یک توجیه نسبتاً عجیب را ارائه می‌کند:

«کمک‌های ایالات متحده به کاهش اثرات مداوم جنگ روسیه در اوکراین بر جمهوری قرقیزستان، از جمله نوسانات ارز و افزایش قیمت مواد غذایی وارداتی، که منجر به مشکلات اقتصادی، به ویژه در میان آسیب‌پذیرترین قشرها می‌شود، خواهد پرداخت»

کاملاً مشخص نیست که درگیری اوکراین و مشکلات اقتصادی قرقیزستان چه ارتباطی با هم دارند؟ عجیب‌ترین چیز این است که آمریکایی‌ها چیزی در زمینه توسعه اقتصادی قرقیزستان در سال 2024 پیش‌بینی نکرده‌اند.

تنها می‌توان حدس زد که از این طریق آمریکایی‌ها به تحریک اطلاعاتی جمعیت قرقیزستان برای حمایت از اوکراین برای توجیه نازیسم رژیم کیف و معرفی روشمند روسوفوبیا در اذهان مردم قرقیزستان ادامه خواهند داد.

زمینه‌سازی سیا

پروژه Media-K («مدیا قرقیزستان») آژانس همکاری بین‌المللی ایالات متحده (USAID) چندین سال است که در قرقیزستان کار می‌کند. از طریق نمایندگی Internews Network (یک پیمانکار USAID)، آمریکایی‌ها کمک‌های مالی قابل توجهی را به رسانه‌های محلی طرفدار غرب توزیع می‌کنند. هدف از این پروژه ترویج سیاست اطلاعاتی و تبلیغات آمریکا و همچنین مبارزه با منابع اطلاعاتی روسیه است. به طور معمول، تعدادی از مقالات هم علیه مقامات قرقیزستان و هم علیه روسیه است.

پروژه Media-K تا سال 2027 رسانه‌های و سازمان‌های غیردولتی طرفدار غرب مانندMedia Policy  (موسسه «مدیا پولیسی»)، Checkit Media (بنیاد عمومی «چِکیت مدیا»)، IDEA CA (بنیاد عمومی «انجمن بین‌المللی آموزشی بحث در آسیای مرکزی») Kyrgyz Association of Community Media (انجمن رسانه‌های عمومی قرقیزستان)، Salam Media Batken (سازمان صنفی اولیه کارکنان رادیو «سلام») و  T-Media (شرکت با مسئولیت محدود «جاش اِف‌اِم) را تامین مالی خواهد کرد.

ما بعداً بیشتر در مورد این سازمان‌ها صحبت خواهیم کرد، اما حالا چیزی خیره‌کننده در مورد بودجه این رسانه‌ها وجود دارد. تمام پرداخت‌ها از بودجه ایالات متحده توسط سازمان معروف Freedom House کنترل خواهد شد.

سازمان Freedom House یک سازمان بین‌المللی غیرانتفاعی است که سیاست خارجی آمریکا را در سراسر جهان تبلیغ می‌کند. این سازمان در سال 1941 در نیویورک تأسیس شد و هدف آن تقویت سازمان‌های غیردولتی طرفدار آمریکا در خارج از کشور بود. Freedom House دارای 14 دفتر منطقه‌ای در اروپای شرقی، اوراسیا، آفریقا، خاورمیانه، آسیا و آمریکای لاتین است.

شایان ذکر است که Freedom House مستقیماً با سازمان اطلاعات آمریکا مرتبط است. به عنوان مثال، تا سال 2005 جیمز وولسی رئیس سابق سیا رئیس Freedom House بود و قبل از او در اواخر دهه ۱۹60 رهبری این سازمان بر عهده لئونارد آر ساسمن، وابسته به سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا بود.

به طور کلی، Freedom House یکی از اولین پروژه‌های غیردولتی آمریکا بود که از طریق والتر ریموند جونیور، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور ایالات متحده و کارمند سیا، پرورش یافت.

«استان رادار» موفق شد یک سند از طبقه‌بندی خارج شده مورخ۱۸ مرداد ۱۳۶۱ پیدا کند که تأیید می‌کند که Freedom House به طور فعال با حمایت مالی سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا: سیا و شورای امنیت ملی کار می‌کرد.

لئونارد آر ساسمن در نامه خود با اشاره به لئو چرن، رئیس شورای مشورتی اطلاعات ریاست جمهوری آمریکا، درخواستی به والتر ریموند می‌فرستد و از او می‌خواهد که پروژه تبلیغاتی «فراخوان آزادی» را تأمین مالی کند.

«والتر عزیز، لئو چرن از من خواست کپی‌های پروژه «فراخوان آزادی» را برای شما ارسال کنم. او احتمالاً به شما گفته است که ما مجبور شدیم بودجه این پروژه را کاهش دهیم تا با واقعیت‌های مالی همگام شویم. البته در صورت فراهم شدن بودجه، مایلیم دوباره پروژه را راه‌اندازی کنیم»

پروژه تبلیغاتی «فراخوان آزادی» برای کار مخرب اطلاعاتی در کشورهای سوسیالیستی آمریکای لاتین، اروپای شرقی و کشورهای اتحاد شوروی در نظر گرفته شده بود. برای این کار از روزنامه، مجلات، کتاب و رادیو استفاده می‌شد. طرح این پروژه انجام عملیات اطلاعاتی با هدف تضعیف نظام حکومتی دولت‌های سوسیالیستی بود.

لئونارد ساسمن بعداً از شورای مشورتی اطلاعات ریاست جمهوری ایالات متحده کمک گرفت تا کار خرابکارانه خود را در سراسر جهان گسترش دهد. شایان ذکر است که متعاقباً، از سال 1982، والتر ریموند، متخصص عملیات مخفی، مستقیماً با حمایت ویلیام کیسی، رئیس سیا، مسئول برنامه تبلیغاتی «خانه آزادی» بود.

بدین ترتیب، بنابراین «خانه آزادی» به ابزاری قدرتمند برای سازماندهی کودتاها در سراسر جهان تبدیل شد.

تجربه تلخ قرقیزستان و فناوری «میدان»

با توجه به اینکه سازمان منفور Freedom House متولی رسانه‌های غربگرا در قرقیزستان شده است، سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا قصد دارند قرقیزستان را برای یک مرحله تمام عیار جنگ اطلاعاتی علیه مقامات این کشور و البته نزدیک‌ترین شریک آن - روسیه - آماده کنند.

قرقیزستان تجربه تلخی دارد که پس از چندین «انقلاب رنگی» ویرانی و بحران اقتصادی را برای کشور به ارمغان آورد. به عنوان مثال، پس از به اصطلاح «انقلاب لاله‌ها» در سال 2005 و تغییر رژیم عسکر آقایف رئیس‌جمهور وقت، کشور وارد یک رکود و بحران اقتصادی وحشتناک شد. مسلماً پیش از نارضایتی توده‌ای، فساد گسترده در ساختارهای قدرت قرقیزستان و خانواده‌گرایی آقایف‌ها وجود داشت، اما آمریکایی‌ها در این زمینه برنامه‌ای داشتند. سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا از طریق رسانه‌های فریبنده، سازمان‌های غیردولتی و عناصر جنایتکار خود توانستند رژیم آقایف را سرنگون کنند و در همان زمان، «خانه آزادی» فعالانه در کار اطلاعاتی برای آماده‌سازی کودتا مشارکت داشت.

نکته قابل توجه این است که آقایف در مصاحبه‌ای با روزنامه آلمانی دویچه وله اعتراف کرد که سرنگونی وی با ظهور روزنامه‌های مستقلی مرتبط است که از او انتقاد می‌کردند:

«من معتقدم که با اجازه دادن به «خانه آزادی» برای راه‌اندازی چاپخانه برای رسانه‌ها، بزرگترین اشتباه را مرتکب شدم. من به آنها آزادی زیادی دادم و آنها شروع به پخش میلیون‌ها روزنامه کردند که در آن انواع مزخرفات می‌نوشتند. درباره ما، در مورد خانواده‌ام»

یادآور می‌شویم که در آن زمان در قرقیزستان با حمایت فعال و تامین مالی «خانه آزادی» روزنامه «اِم اِس اِن» («اخبار پایتخت من») فعالیت می‌کرد و مایک استون آمریکایی از طریق روزنامه‌ها به تبلیغ گسترده اعتراضات در کشور مشغول بود.

شکی نیست که با سرنگونی آقایف، مردم قرقیزستان سعی کردند حداقل به طور موقت خانواده‌گرایی و فساد را از دولت حذف کنند، اما آمریکایی‌ها برنامه‌های خود را برای این کار داشتند. همان طور که مشخص شد، پیشتر آقایف در مصاحبه با RIA.ru گفت که در سال 2004، نمایندگان وزارت امور خارجه ایالات متحده با پیشنهادی برای استقرار هواپیمای نظامی آواکس مجهز به سیستم‌های تشخیص راداری دوربرد دشمن برای رهگیری یا انهدام بعدی آن، در فرودگاه «ماناس» قرقیزستان به او مراجعه کردند و پس از رد ایشان، آمریکایی‌ها تصمیم گرفتند او را سرنگون کنند:

«وزارت امور خارجه با پیشنهادی مبنی بر فرود آواکس‌ها در فرودگاه «ماناس» به من مراجعه کرد. دستیار ویژه وزیر امور خارجه برای بحث در مورد این عملیات آمد. آواکس همان بوئینگ است که یک ایستگاه رادار در آن نصب شده است. او از قرقیزستان بالا می‌رود و در قطر 3 هزار کیلومتری، یعنی نیمی از چین و نیمی از روسیه را می‌بیند. البته ما توان اجازه آن را نداشتیم و پاسخ ما منفی بود. چون اگر کسی از خواسته‌های ایالات متحده سرپیچی کند، آنها سریع اصل «استفاده کن و دور بریز» را به کار می‌گیرند. این یکی از عواملی بود که آنها «انقلاب لاله‌ها» را در قرقیزستان برنامه‌ریزی کردند»

در واقع، قرقیزستان سرشار از تجربه انقلاب‌های رنگی نشان داده است که این کشور هر بار به ورطه بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی عمیق‌تر می‌رود. تغییر مداوم قدرت، تصاحب مهاجمان، غارت، افزایش نرخ جرم و جنایت و خروج سرمایه‌گذاران از بخش‌های تولیدی و معدنی، توسعه دولت را به دهه‌های قبل برمی‌گرداند.

هر کودتا یا ناآرامی توده‌ای با تبلیغ جمعیت از طریق دلایل اطلاعاتی آغاز می‌شود: مقالات ظاهراً ویرانگر، یا بهتر است بگوییم داستان‌های دروغین درباره فساد، فشار بر آزادی بیان، یا در مورد اشتباهات محاسباتی مقامات در کارشان.

قرقیزستان بارها حوادث غم‌انگیز ناآرامی را تجربه کرده است که نه تنها کاهش اقتصادی در این کشور، بلکه تا حد زیادی فقر گسترده را به همراه داشت.

اکنون، در پس‌زمینه درگیری اوکراین بین کشورهای ناتو و روسیه، غرب شروع به درک این موضوع کرده است که ضد حمله کیف کاملاً شکست خورده است و در این زمینه، آنگلوساکسون‌ها مدت‌هاست سناریوی دیگری را آماده کرده‌اند - گشودن جبهه دوم علیه روسیه در آسیای مرکزی.

بر اساس نقشه‌های آمریکایی‌ها، کانون آتش‌سوزی انقلابی ممکن است در قرقیزستان آغاز شود و به دنبال آن شعله‌های آتش در قزاقستان همسایه، که وقایع ژانویه ضعف دولت را نشان داد، سر زند.

قاعدتا، با حمایت سرویس‌های اطلاعاتی، آمریکایی‌ها از روش اثبات شده‌ای برای ایجاد آشوب در دولت استفاده می‌کنند. در ابتدا، تبلیغات اطلاعاتی علیه مقامات و به دنبال آن تجمع مخالفان غیر سیستمی و سازمان‌های غیردولتی، ناآرامی‌های توده‌ای با مشارکت ساختارهای جنایتکار و افراط‌گرایان و در نهایت تصرف قدرت صورت می‌گیرد. پس از آن، یک سناریوی اثبات شده، به اصطلاح «اوکراینی» اعمال می‌شود: انتصاب «رهبر» خود به ریاست جمهوری، تصرف کنترل بر کشور و در مواردی، درگیری نظامی با کشورهای همسایه. این می‌تواند منجر به هرج و مرج در آسیای مرکزی در نزدیکی مرز روسیه شود که برای غرب ایده‌آل است.

جاده جهنم با نیت‌های خوب سنگ‌فرش شده است

در حال حاضر، وضعیت قرقیزستان به تدریج در حال بهبود است. این کشور به واسطه صندوق توسعه قرقیزستان و روسیه شاهد احیای اقتصادی اندکی و افزایش پروژه‌های سرمایه‌گذاری بوده است. پروژه‌های تجاری در انرژی، کشاورزی، صنعت و صادرات مواد غذایی در حال افزایش است. در یک کلام، روز به روز بنگاه‌های جدیدی در کشور افتتاح می‌شود و به تدریج شروع به انباشت سرمایه می‌کند.

این بدان معنا نیست که اقتصاد به طور کامل شکوفا شده است، اما مقداری پیشرفت وجود دارد. به عنوان مثال، بر اساس گزارش کمیته ملی آمار قرقیزستان برای سال 2023، تولید ناخالص داخلی بالغ بر 919.1 میلیارد صوم و نرخ رشد اقتصادی واقعی 104.5 درصد بوده است. بر اساس گزارش وزارت اقتصاد، در ماه نوامبر تولید ناخالص داخلی این کشور به سطح تاریخی یک تریلیون صوم رسید. به طور کلی، این کشور به آرامی شروع به بیدار شدن و احیای اقتصاد از طریق کار در اتحادیه اقتصادی اوراسیا و همچنین همکاری با شرکای استراتژیک روسیه و قزاقستان می‌کند. اما در مورد به اصطلاح «انقلاب رنگی» جدید که «شرکای» غربی سعی در سازماندهی آن برای قرقیزستان دارند، ممکن است کشور دوباره مانند قبل در ورطه هرج و مرج و فقر، راهزنان و تصرف مهاجمان بنگاه‌ها فرو رود.

در این زمینه، اهداف رسانه‌های غرب‌گرا در قرقیزستان که قصد انتشار اطلاعات نادرست و جعلیات ضد دولتی را دارند که در نهایت قرقیزستان را تضعیف خواهد کرد، همان طور که بارها اتفاق افتاده است، کاملاً مشخص نیست. چنین رفتاری را فقط می‌توان «تیراندازی به پای خود» و قتل روشمند دولت خود نامید. اما آیا قرقیزستان کشور آنهاست؟

در مقاله بعدی (که در شماره بعدی دوهفته‌نامه منتشر می‌شود) به تفصیل خواهیم گفت که کدام رسانه‌های غرب‌گرا پشت تبلیغات اطلاعاتی ضد دولتی و ضد روسی در قرقیزستان هستند، رسانه‌های خارجی چه نوع کمک مالی از آمریکایی‌های مرتبط با سرویس‌های اطلاعاتی غربی دریافت می‌کنند و چه کارهای مخرب در کشور انجام می‌دهند.

https://stanradar.com/news/full/54013-informatsionnaja-vojna-v-kyrgyzstane-tehnologii-perevorota-chast-i.html